dünya çığlıklar içinde yok oluyordu.

dünya çığlıklar içinde yok oluyordu.
tarih durmadan dramların üzerinde yükseliyor gibi bir duyguya kapılmıştım, hızlı bir şekilde akıyordu.
peki tarihin neden bu kadar acelesi vardı ve nereye doğru koşuyordu?
kim bilebilir, nereye koştuğunu?
tanrı adına cinayetler işlenmesi normal karşılanmaya başlanmıştı.
en huzurlu günlerde dahi cinayet işleniyordu dünyanın her hangi bir yerinde.
tanrı adına yapılan savaşları geriye bıraktığımızı sanıyordum, şimdi yeniden alevlenmekte.
müslümanların en önemli ayı olan ramazan ayında tanrı ile birleşip iç temizliğini yapması gerekenler, aç olan komşusunu doyurmak zorunda olanlar; cenneti, kılıçların ve bombaların gölgesinde görenlere karşı sessiz kalması ile acaba bu suça ortak olmuyorlar mı?
ulus adına verilen kararlar sonucu bir çok kültür ve insan ortadan kaldırılmıştı, fakat şimdi devam eden bu çılgınlık ne adına yapılıyor?
dünya çığlıklar altında yok olurken senin çığlığını duyan olur mu?

07.10.2005
ismail cem özkan