1 Mayıs üzerine…

1 Mayıs üzerine…

1 Mayıs geldi ve geride biber gazı bırakarak geçti. Biber gazları acıyı ve çığlığı İstanbul sokaklarına sinmesine neden oldu. Acı ve çığlık İstanbul’un vazgeçilmezi, İstanbul kurulduğu günden beri acılar ve çığlıklar gökyüzünde durmaktadır.

İstanbul kurulurken acının ve feryadın bu kadar güçlü bir şekilde gökyüzüne çıkacağını düşünülmemiştir. İstanbul aslında küçük bir parçasını oluşturuyor şimdi, fakat bütüne yaymıştır zulmü ve işkenceyi. İstanbul kuruldu kurulalı bu kadar biber gazının gökyüzüne çıkarken feryadı ve acıyı yanında taşıdığı görülmemiştir. İstanbul’un önceki isimi Kostantinpolis. Polis şehir/devletdir. Polis günümüzde devlet olarak algılanır. Eski anlamı ile değil, günümüzde anlamlar yer değiştirmiştir, polisin Kostantin’i olarak okuyabiliriz, gerçek ise Kostantin şehridir. Günümüzde istanbulpolis olmuştur. Fakat günümüzdeki anlamı içinde!

Bizde 1 Mayıs tarihine kronolojik olarak kısa bakalım;

1911 Selanik ilk 1 Mayıs bayramı ülkemizde kutlanır.
1912 İstanbul
1923 İşçi Bayramı yasal olarak kutlanmaya başlandı.
1924 işçi Bayramını kitlesel olarak kutlanması yasaklandı.
1925 Takrir-i Sükun Yasası, İşçi bayramını kutlamayı yasakladı.
1935 1 Mayıs`a "Bahar ve Çiçek Bayramı" adı verildi ve ücretsiz tatil günü ilan edildi.
1976 DİSK ilk defa kitlesel olarak İstanbul’da kutladı.
1977 İstanbul’da gösteriye karanlık güçler ateş etti ve 36 İşçi öldü.
(Ahmet Gözükara, Aleksandro Kotsas, Ali Fuat Özkaş, Ali Sırdal, Atila Özbilen, Bayram Çıtak, Bayram Neyir, Beyhan Sürücü, Dilan Nigis, Ercüment Gürkut, Garabet Ayhan, Hacer İpeksaman, Hamdi Toka, Hasan Yıldırım, Hatice Altın, Hikmet Öztürkçü, Hüseyin Kırkın, Jale Yeşil Nil, Kadir Balcı, Kadriye Duman, Kahraman Alsancak, Kenan Çatak, Leyla Altıparmak, Mehmet Ali Gençoğlu, Meral Özkol, Mustafa Elmas, Mustafa Ertan, Mürtecim Oltulu, Nazan Güladi, Nazmi Arı, Niyazi Darı, Ömer Harhan, Ramazan Sarı, Rasim Elmas, Sibel Açıkalın, Ziya Baki )
1979 Sıkıyönetim Komutanlığı İstanbul`da miting yapılmasına izin vermedi. Korsan kutlandı.
1981 1 Mayıs tatil olmaktan çıkarıldı.
1989`da trafik polisinin açtığı ateş sonucu işçi Mehmet Akif Dalcı yaşamını yitirdi.
1996 Kadıköy’de kutlandı. Polisin açtığı ateş sonucu 3 işçi (Dursun Adabaş, Hasan Albayrak ve Yalçın Levent ) öldürüldü.
2007 Taksim’de kutlanmak istendi ve İbrahim Sevindik hayatını kaybetti.
2008 1 Mayıs'ın "Emek ve Dayanışma Günü" olarak kutlanması kabul edildi. Hükümet Taksim’de olamayacak dedi ve Taksim alanına çıkan tüm yolları kapattı. Taksim insansızlaştırıldı.

Taksim insansızlaştırdı, fakat insan feryatlarının biber gazına karışık olarak üzerine yağmasına engel olamadılar.

Neden Taksim’e işçilerin çıkması engel olunur? Taksim tüm gösterilere ve kutlamalara yasak olduğu söylenir ama yılbaşlarında yabancı ya da yerli uyruklu kadınlara taciz ve tecavüz toplu eylem içinde görülmez ve sadece izlenmek ile yetinilir. Tacizciye biber gazı verilmez, karanfil sunulur! Her derbi maç sonucunda kazanan takımın taraftarı kutlamasını orada yapar, onların eğlencesine ortak olunur!

Neden Taksim işçilere yasaktır?

Cevabını kendime göre vereyim, çünkü 1977 katillerinin kimler olduğu sorgulanacaktır. Kanlı 1 Mayıs’ın hesabı sorulacak ve o yüzleri karanlıkta kalanların yüzlerine ışık tutulacaktır! Kitleye atılan kurşunların sahibi, bugün o alana girmeyi yasaklayanlara ait olma olasılığı vardır! Eğer birileri bir şeyi yasaklıyorlarsa, bir şeyi saklıyorlar anlamına gelir. Anmak demek unutulmasını engellemek demektir. Onlar unutulmasın diyerek işçi sınıfı Taksim demektedir. Taksim’i yasaklayanlar o suça ortak olmaktadırlar.

Bugünden geçmişe bakarsak ne kadar ileriye gittiğimizi veya ne kadar geriye düştüğümüzü gözler önüne serilir. 1 Mayıs’da Taksim insansızlaştırıldı, acılar ve feryatlar ama alandan uzaklaşmadı, üzerine yağmaya devam ediyor.