10 Ocak 2008 Perşembe

Mevsimlik işler..

Mevsimlik işler..

İSMAİL CEM ÖZKAN - Mevsimlik işçiler mevsimi geldi mi, kamyonlar ile tren vagonları ile çalışacakları alana doğru akarlar. Çoluk çocuk, kadın erkek kimin eli tutuyorsa akar, bir ırmak gibi…

Mevsimlik işçiler hep fakir olurlar ve geldikleri yere geri dönerler..

Mevsimlik çalıştıkları içinde çok ucuza çalışırlar, çünkü gittikleri yere çalışmak için gitmişlerdir, kaça konuştularsa o paraya çalışırlar, iş beğenmezler, ne iş olsa çalışırlar! Gün çöl sıcakları ile kavruluyormuş, fırtına çıkmış fark etmez, mevsimlik oldukları için dişlerini sıkarlar ve çalışırlar…

Mevsimlik işçiler insan olarak görülmezler, ucuz çalıştıkları içinde değerleri olmaz! Bu ülkede ne ucuza yaparsan değeri olmaz, ama Çin malı almaktan da geri kalmayız! Ucuzu beğenmeyiz, ucuz malsızda yapamayız!

Mevsimlik işçiler mevsim açıldığında trafik kazlarında toplu olarak can verirler, onları ne iş öldürür, ne hava ama karayolundaki yanlış araç kullanmak ve hattından fazla bir araçta insan taşımaktan toplu ölümler olur! Tolu katliam yaşanır…

Ardahan’da toplu ölen koyunlar gibidirler, toplu ölür fakir insan!

Mevsimlik işçilerin dramı pek ülke gündemine yansımaz, bir zamanlar köy romanları yazılırken bir iki kitapta konu oldular, fakat mevsimlik oldukları için gözden uzak tutulurlar!

Mevsimlik işçileri hep hırsız olarak görür mal sahipleri, fakat onların emeklerini çaldıklarını hiç söylemezler. Mevsimlik çalıştıkları bir yerde bir olay olsa onlardan bilirler, ceza verilecekse mevsimlik işçilere verilir, çünkü onları savunacak avukat olmaz!

Mevsimlik işçiler dramlarını hep yalnız yaşarlar, ölüme ama toplu giderler bir kamyonet vagonunda!

Onlar ki hep öteki olarak görülürler ve dışlanırlar..

Onların dilleri hep farklıdır, o yüzden işveren onları hep öteki olarak görür ve vatan hainidirler onun gözünde!

Vatan hainlerine her türlü zulmü hak olarak görürler ve kendileri tok yatarken mevsimlik işçi yarı tok açıkta, derme çatma çadırda yatar! Çünkü boğazından keserek para biriktirmek zorundadırlar, kışın borçlandıkları yerlere para vermek zorundadırlar…

Mevsimlik işçinin kaderinde mevsimlik işçilik vardır, babası da mevsimlik işçi olarak çalışırdı! Kuşaklar boyu mevsimlik olarak çalışırlar ve bu kaderin zincirini hiçbir zaman kıramazlar!

Mevsimlik işçi sessizdir, elleri nasırlıdır, yüzleri yanıktır, tıpkı yürekleri gibi.

Onlar ki, Türk tarımının güvencesidirler!



9 Ağustos 2007

Hiç yorum yok: